Collectie: botanie
Deze fytopathologische preparaten zijn vloeistofpreparaten van planten die door ziekte zijn aangetast. Ze behoren tot de omvangrijke collectie van hoogleraar fytopathologie Johanna Westerdijk (1883-1961), die de collectie aanlegde om haar studenten in de plantkunde de belangrijkste plantenziektes te leren kennen. De afgebeelde preparaten zijn: Duizendschoon aangetast door roest, de komkommer door het komkommermozaïekvirus en de perzik door het perzikmozaïekvirus.
Planten kunnen namelijk net als dieren ziek worden. En net zoals bij dieren kunnen virussen, bacteriën of parasieten daar de oorzaak van zijn. Welke ziekte een plant heeft, is bijvoorbeeld te zien aan vergroeiingen of specifieke verkleuringen. De vloeistofpreparaten van aangetaste planten tonen welke ziekte de plant heeft. Samen met de in eigen beheer gemaakte collegeplaten gebruikte Westerdijk deze preparaten bij colleges en practica.
Na 1980 zijn de preparaten in onbruik geraakt, waarna de collectie een heel andere betekenis kreeg. Een deel van de afwijkingen is – door gebruik van bestrijdingsmiddelen en gerichte teeltkeus – namelijk zeldzaam geworden. Ze zijn alleen nog te vinden in de verzameling van Westerdijk.
Professor Johanna ‘Hans’ Westerdijk was een markante persoonlijkheid. Van 1907 tot 1952 was zij directrice van het Willie Commelin Scholten Instituut voor Fytopathologie (plantenziektekunde) in Baarn. In 1917 werd zij in Utrecht benoemd tot buitengewoon hoogleraar fytopathologie. Dit was een mijlpaal in de vrouwenemancipatie, omdat zij de eerste vrouwelijke hoogleraar in Nederland was. Onder haar leiding groeide het fytopathologisch instituut uit tot een internationaal gerenommeerd onderzoekslaboratorium.
Geen aanvullende informatie.
Het Universiteitsmuseum Utrecht beheert en ontsluit het academisch erfgoed van de Universiteit Utrecht en maakt het belang van wetenschap zichtbaar. Hierbij staan wetenschapseducatie en -communicatie centraal en maken we gebruik van de rijke collectie academisch erfgoed.
Het museum is ingebed in de Universiteit Utrecht, daardoor zijn er korte lijnen naar actueel onderzoek en is er nauwe samenwerking met wetenschappers van hoog niveau.
Het gaat in het Universiteitsmuseum niet zozeer om het overdragen van kennis, maar over het wetenschappelijk proces, de impact van wetenschappelijk onderzoek en het vergroten van begrip over hoe wetenschap werkt.